A magazine on religious liberty and human rights
One of the main arguments used against the Jehovah’s Witnesses and other religious groups is that they teach that their members in good standing should shun disfellowshipped ex-members. It is claimed that shunning harms psychologically the “ostracized” ex-members and violates their human rights. But it is really so?
Saken til en ekskludert kvinne som krevde at domstolene skulle tvinge Jehovas vitner til å gjenoppta henne, har blitt kraftig feiltolket av mediene.
The case of a disfellowshipped woman who demanded that courts compel the Jehovah’s Witnesses to readmit her was widely misinterpreted by the media.
Unikanie kontaktów z kimś jest częścią typowo religijnych nauk i praktyk, w które nie powinny ingerować władze świeckie.
Sądy powszechne na całym świecie dochodzą do wniosku, że nauczanie o unikaniu kontaktów i praktykowanie tego zwyczaju jest chronione prawem do wolności religijnej. I mają rację.
Przeciwnicy twierdzą, że „nawet dzieci” są wykluczane. Siedemnastolatków też nazywają „dziećmi” i rzadkie (ale zrozumiałe) przypadki zamieniają w poważny problem.
Istnieje trochę mitów na temat unikania kontaktów. Są wyjątki, na przykład dotyczące krewnych mieszkających pod jednym dachem. To jest bolesne zarówno dla tych, którzy unikają kontaktów, i tych, których się unika. Jego celem jest chronienie wiernych i pobudzenie grzeszników do skruchy.
Odłączenie się nie jest tym samym, co po prostu bycie nieaktywnym. Nie wyklucza się też za drobne błędy, tylko za ciężkie grzechy, za które nie okazano skruchy.
Unikanie kontaktów z wykluczonymi byłymi członkami wyznania to typowa praktyka religii monoteistycznych. Uczeni podają argumenty uzasadniające jej stosowanie
Het Gentse Hof van Beroep bekritiseert het vonnis in eerste aanleg en beslist dat het mijdingsbeleid wordt beschermd door de principes van godsdienstvrijheid.
